| لزوم بازنگری ارزشیابی درس نگارش با تأکید بر نقش روبریک تحلیلی در ارتقای خودتنظیمی و شفافیت بازخورد |
| کد مقاله : 1377-6LITERATURECONF (R2) |
| نویسندگان |
|
زینب زرهانی * عضو هیئت علمی مرکز باهنر تهران |
| چکیده مقاله |
| هدف از پژوهش حاضر، تبیین لزوم بازنگری در شیوههای سنتی ارزشیابی درس نگارش در نظام آموزشی ایران است. تحلیلها نشان میدهند که روال معمول نمرهدهی جامع و سلیقهای، با سلب شفافیت معیارها، منجر به ذهنیتگرایی مفرط در قضاوت معلم و کاهش شدید پایایی نمرهدهی میشود. این رویکرد، عملاً فاقد بازخورد قابل اقدام است و فرآیند یادگیری فعال و خوداصلاحی را در دانشآموزان متوقف میسازد.این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اسنادی، به بررسی مبانی نظری و شواهد متقن پژوهشی در سطح جهانی پرداخته است تا ضرورت تغییر را تبیین کند. یافتهها نشان دادند که روبریک تحلیلی یک راهحل جامع برای برطرف کردن این چالشها است. این ابزار با تفکیک معیارهای پیچیده نگارش به ابعاد قابل سنجش، اولاً شفافیت انتظارات را برای دانشآموزان فراهم میسازد؛ و ثانیاً مبنایی عینی برای افزایش ثبات و پایایی نمرهدهی ایجاد میکند. مهمتر از آن، استفاده از روبریک تحلیلی بهعنوان یک ابزار تکوینی، مستقیماً به تقویت مهارتهای فراشناختی، خودتنظیمی و خودکارآمدی دانشآموزان کمک میکند.نتیجهگیری نهایی حاکی از آن است که عدم بهکارگیری روبریک تحلیلی در آموزش نگارش، به معنای نادیده گرفتن ابزاری است که همزمان، کیفیت سنجش و استقلال یادگیرنده را ارتقا میدهد. لذا، تدوین روبریکهای نگارشی استاندارد و برگزاری دورههای تخصصی برای معلمان در جهت استفاده تکوینی از این ابزار، یک ضرورت آموزشی محسوب میشود. |
| کلیدواژه ها |
| واژگان کلیدی: ارزشیابی نگارش، روبریک تحلیلی، خودتنظیمی، شفافیت بازخورد، پایایی نمرهدهی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |