| نقش هوش مصنوعی در آموزش سبک شناسی دوره دوم متوسطه |
| کد مقاله : 1308-6LITERATURECONF (R1) |
| نویسندگان |
|
سعید باجووند *1، فاطمه سعیدی2 1عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان. استان خوزستان. پردیس حضرت فاطمه زهرا(س).اهواز 2دانشجوی رشته آموزش زبان وادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان استان خوزستان، پردیس حضرت فاطمه زهرا(س)، اهواز |
| چکیده مقاله |
| در این پژوهش، با تکیه بر مبانی نظری سبکشناسی، تاریخچه و عناصر زبانی و بلاغی سبکهای خراسانی، عراقی و ...، و همچنین نظریههای سبکشناسانی چون شمیسا و شفیعی کدکنی، نقش ابزارهای هوش مصنوعی در تحلیل متون، استخراج ویژگیهای سبکی، تولید مثالهای متنوع و طبقهبندی خودکار شعرها و نثرها تحلیل شده است. یافتهها نشان میدهد استفاده از مدلهای زبانی و سامانههای هوشمند میتواند فرایند یادگیری سبکشناسی را دقیقتر، سریعتر و شخصیسازیشدهتر کند. مقایسه تحلیل کتاب درسی و تحلیل هوش مصنوعی در نمونهای از علوم و فنون نشان داد که هوش مصنوعی علاوهبر وزن و آرایهها، ساختار نحوی، بسامد واژگان، قلمروهای سهگانه و ویژگیهای سبکی دوره را نیز ارائه میدهد؛ در حالی که کتاب درسی تنها بخشی محدود از این تحلیل را پوشش میدهد. این بررسی همچنین نشان میدهد که معلم با بهرهگیری از هوش مصنوعی نقش هدایتگر، تسهیلگر و طراح یادگیری را پیدا میکند. در پایان، نوآوری اصلی این مقاله، پیشنهاد طراحی و توسعه یک سامانه هوش مصنوعی بومی برای آموزش و ارزشیابی سبکشناسی است. اگرچه چالشهایی جدی مانند هزینه بالا، فقدان مدلهای بومی، نیاز به فرهنگسازی و آموزش گسترده دبیران وجود دارد، اما مزایای آن شامل دسترسی همیشگی، افزایش کیفیت یادگیری، کاهش حجم کاری دبیران و عینیسازی فرآیند آموزش، این ضرورت را برای نظام آموزشی ایران اجتنابناپذیر میسازد.این پژوهش تأکید میکند که ترکیب هوش انسانی معلم و قدرت پردازشی هوش مصنوعی، مؤثرترین الگوی آموزشی برای یادگیری سبکشناسی است. |
| کلیدواژه ها |
| واژگان کلیدی : هوش مصنوعی، سبک شناسی، آموزش سنتی، دوره دوم متوسطه، علوم و فنون. |
| وضعیت: پذیرفته شده |