| تحلیلی آسیب شناسانه بر محتوای کتاب های فارسی دورۀ دوم متوسطه با رویکرد ایران شناسی |
| کد مقاله : 1281-6LITERATURECONF (R2) |
| نویسندگان |
|
علی اکبر کمالی نهاد *1، مریم حق شناس2 1تهران. جلال آل احمد. شهرک ژاندارمری. کوچه جهاد 3. پلاک6. واحد6 2دانش آموختۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| یکی از مبانی اساسی ایرانشناسی، زبان فارسی است. زبان را نباید مجموعهای از قواعد دستوری صرف پنداشت؛ زبان محمل اندیشه و نمایانگر بخش عظیمی از تمدن هر ملتی است. پیوند میان زبان و فرهنگ، پیوستی هستیشناسانه و ناگسستنی است که در ادبیات متجلی میگردد. ضرورت رشتۀ ایرانشناسی خود را در سرفصلهای متعددی نشان میدهد که از مهمترین آنها زبان و ادبیات فارسی است. کتابهای فارسی میتوانند یکی از عمدهترین ابزارها برای شناسایی و شناساندن مبانی ایرانشناسی باشند. دروسی مانند گنج حکمت، روانخوانی و شعرخوانی، فارسیواژهها هرچند گامی مؤثر در شناساندن زبان و ادبیات فارسی است اما نمیتوان از آنها به عنوان یک راهکار در ایجاد انگیزه در استفاده از زبان فارسی، یاد کرد. با توجه به رویکرد ایرانشناسی هر متنی باید به همراه فرهنگی که از آن برمیآید سنجیده شود. شاعران و نویسندگان در این کتابها در درون جریان فرهنگی و ادبی معرفی نمیشوند، بلکه به صورت قلههای ادبی تصویر شدهاند. جستار حاضر بر آن است تا با شیوۀ توصیفی و تحلیلی به بررسی کتابهای فارسی دورۀ دوم متوسطه بپردازد و از این رهگذر نشان دهد که عملکرد این کتابها در شناساندن زبان فارسی و اشتیاق به آن و نیز تقویت فرهنگ ایرانی چگونه و به چه میزان بوده است. |
| کلیدواژه ها |
| کتاب فارسی، دورۀ دوم متوسطه، ایرانشناسی، زبان فارسی، ادبیات فارسی، فرهنگ ایرانی-اسلامی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |