| آموزش فارسی عمومی مبتنی بر علوم اعصاب در دانشگاه ها |
| کد مقاله : 1206-6LITERATURECONF |
| نویسندگان |
|
مهدی غربا *1، طیبه تجری2، طواق گلدی گلشاهی3، شبیر خطیری4 1استان گلستان ، شهرستان گرگان، پردیس آیت الله خامنه ای، گروه آموزشی ابتدایی 2گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 3گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران 4دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، گرگان، ایران |
| چکیده مقاله |
| یافتههای علوم اعصاب شناختی نشان میدهند که یادگیری زبان فرایندی چندحسی و شناختی است که شبکههای عصبی گستردهای را در مغز فعال میکند. از این منظر، آموزش زبان فارسی عمومی در دانشگاهها باید از قالبهای سنتی فراتر رود و با بهرهگیری از راهکارهای مبتنی بر نوروساینس، به تجربهای فعال، معنادار و پایدار تبدیل شود. این پژوهش با روش توصیفی–تحلیلی انجام شده و هدف آن واکاوی ظرفیتهای علوم اعصاب تربیتی در تحول آموزش فارسی عمومی است. محدودیتهای روشهای سنتی تدریس از جمله تمرکز بر حفظیات، بیتوجهی به تفاوتهای فردی، ضعف در توسعه مهارتهای ارتباطی و کاهش انگیزش دانشجویان بررسی شده است. همچنین ناکارآمدی این شیوهها از منظر نوروساینس نیز تأیید شده است. در ادامه، سه راهکار کلیدی مبتنی بر علوم اعصاب تربیتی معرفی شدهاند؛ تقویت حافظه کاری با تمرینهای مرحلهای، تلفیق یادگیری چندحسی برای تثبیت مفاهیم، و یادگیری فعال و مبتنی بر پروژه برای ارتقای مهارتهای زبانی و تحلیلی. در نتیجه، پژوهش نشان میدهد که بهرهگیری از یافتههای نوروساینس میتواند چارچوبی نوآورانه برای طراحی آموزش فارسی عمومی فراهم سازد و با فعالسازی مسیرهای عصبی، کیفیت یادگیری را بهطور چشمگیری ارتقا دهد. |
| کلیدواژه ها |
| علوم اعصاب، آموزش ادبیات فارسی ، فارسی عمومی دانشگاه ها |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |