| نقش فنآوری و هوش مصنوعی در آموزش زبان و ادبیّات فارسی |
| کد مقاله : 1079-6LITERATURECONF (R2) |
| نویسندگان |
|
محمّدامین احسانی اصطهباناتی * استادیار گروه آموزش زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران. |
| چکیده مقاله |
| در دهه اخیر، توسعه فناوریهای نوین و ظهور هوش مصنوعی موجب تحولی بنیادین در شیوههای آموزش زبان و ادبیات فارسی شده است. فناوریهایی مانند پردازش زبان طبیعی، سیستمهای آموزشی هوشمند، و مدلهای زبانی مبتنی بر شبکههای عصبی نقش مهمی در ارتقای یادگیری، ارزیابی، و تحلیل متون فارسی ایفا کردهاند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش و کارکرد فناوری و هوش مصنوعی در بهبود فرآیند آموزش زبان و ادبیات فارسی است. روش تحقیق به صورت توصیفی – تحلیلی تنظیم شده و دادهها بر اساس مرور نظاممند پژوهشهای اخیر جمعآوری گردیده است. یافتهها نشان میدهد که بهرهگیری از الگوریتمهای هوشمند، نهتنها باعث تسهیل در آموزش مهارتهای زبانی (خواندن، نوشتن، گفتار و شنیدار) شده است، بلکه در تحلیل سبکشناسی ادبی، شناسایی خودکار قافیه، و طبقهبندی ژانرهای ادبی فارسی نیز کارآمد است. همچنین ابزارهایی چون تحلیل احساسات در متون کلاسیک فارسی (مثلاً مجموعه اشعار حافظ و سعدی) امکان درک عمیقتری از معنا و زیبایی متن را برای زبانآموزان و پژوهشگران فراهم میکند. نتیجهگیری نشان میدهد که تلفیق فناوری و آموزش ادبیات فارسی، زمینهساز تحول در الگوهای آموزشی آینده و ایجاد بستری برای یادگیری هوشمند بومی است. با وجود پیشرفتهای چشمگیر، چالشهایی نظیر کمبود منابع دادهای استاندارد، ضعف در برچسبگذاری معنایی متون فارسی، و نیاز به بومیسازی الگوریتمها همچنان باقی است. این پژوهش بر ضرورت راهبردیسازی آموزش ادبیات فارسی در عصر دیجیتال تأکید دارد. |
| کلیدواژه ها |
| هوش مصنوعی؛ آموزش زبان فارسی؛ پردازش زبان طبیعی؛ سبکشناسی ادبی؛ یادگیری هوشمند. |
| وضعیت: پذیرفته شده |