نقش کارورزی در توانمندسازی معلمان زبان و ادبیات فارسی برای تدریس مؤلفه‌ی «انشاء و نوشتن خلاق»
کد مقاله : 1029-6LITERATURECONF (R1)
نویسندگان
غلامرضا هاتفی مجومرد1، محمد ابراهیم فاضلی شورکی *2، امیر حسین کارگرشورکی2، ابوالفضل فلاحپوری2
1استادیار دانشگاه فرهنگیان
2دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
هدف اصلی این پژوهش، تحلیل عمیق و نظام‌مند نقش دوره کارورزی در توانمندسازی معلمان نوآموز زبان و ادبیات فارسی برای تدریس مؤلفه چالش‌برانگیز «انشاء و نوشتن خلاق» بوده است. این مطالعه با اتکا بر چارچوب نظری «دانش پداگوژیک محتوا» (PCK) شولمن و نظریه «خودکارآمدی» بندورا ، به روش توصیفی-پیمایشی و با طرح تحقیقی ترکیبی (کمّی-کیفی) انجام شد. جامعه آماری پژوهش را ۳۰ نفر از دانشجومعلمان رشته آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان تشکیل دادند که دوره کارورزی خود را با موفقیت به پایان رسانده بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق‌ساخته‌ای متشکل از سؤالات بسته (در مقیاس لیکرت پنج‌درجه‌ای) و سؤالات باز بود که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌های کمّی پژوهش نشان داد که ۸۳ درصد شرکت‌کنندگان، کارورزی را در «کسب اعتماد به نفس برای هدایت فرآیند نوشتن» بسیار مؤثر ارزیابی کرده‌اند. همچنین، ۷۸ درصد بر نقش کلیدی کارورزی در «توسعه مهارت طراحی تکالیف نوشتاری خلاق» و ۷۵ درصد بر «ارتقای توانایی ارائه بازخورد فرآیندمحور» تأکید داشتند. این ارقام حاکی از تأثیر معنادار دوره کارورزی در ابعاد مختلف توانمندسازی حرفه‌ای معلمان است.
کلیدواژه ها
کارورزی، توانمندسازی معلمان، زبان و ادبیات فارسی، انشا و نوشتن خلاق.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی